Stacja VI – Św. Weronika ociera twarz Panu Jezusowi. Święta Weronika symbolizuje radość i odwagę niesienia pomocy. Dobroć, którą podarowała Jezusowi wydawać się może drobną, gdyż tylko otarła twarz skazańca. Nie dźwigała za niego krzyża, nie ubyło mu biczowania.

Idziemy ku zbawieniu. Rozważania drogi krzyżowej Stacja VI Weronika ociera twarz Jezusowi źródło: Cisza... Zatrzymaj się, człowieku, i popatrz, jak wielką odwagę ma ta kobieta! Przedziera się przez wściekły tłum, mija żołnierzy, Rozpycha się łokciami, byle dalej, byle do przodu... A Ty? Gdzie znowu jesteś? Rzadko cię widzę na drodze naznaczonej krzyżem. A przecież Jezus potrzebuje twojej pomocy. Życia nigdy nie da się zaplanować tak do końca. Spotyka nas często wiele niespodzianek. Ktoś się uśmiechnie, pomoże dźwigać torby pełne zakupów. Poda kubek wody, ustąpi miejsca w zatłoczonym autobusie. Niby tak niewiele, a jednak bardzo dużo. W tych czynach jest dużo odwagi i miłości... dużo człowieczeństwa. Współczesna miłość musi być odważna i ludzka. Świat stanął na głowie i czasem nie wie, dokąd pędzi... Miłość musi go obudzić, by zapragnął lepszego życia. Potrzebujemy świętych Weronik... Które nie będą się bały podać ręki bezdomnemu. Które prawdę nazwą prawdą, a kłamstwo kłamstwem. Nie bój się czynić dobra. Nie bój się kochać i dawać szczęście innym. Pamiętaj, miłość bez odwagi jest bezsilna. Odważna jest ta Weronika... opr. ab/ab « ‹ 1 › » oceń artykuł Stacja V: Szymon z Cyreny pomaga dźwigać krzyż Jezusowi Stacja VI: Weronika ociera twarz Jezusowi Stacja VII: Drugi upadek pod krzyżem Stacja VIII: Jezus spotyka płaczące niewiasty Stacja IX: Trzeci upadek pod ciężarem krzyża Stacja X: Jezus z szat obnażony Stacja XI: Jezus do krzyża przybity Stacja XII: Jezus umiera na krzyżu
Godna podziwu jest odwaga i miłość tej niewiasty ku Chrystusowi. Nie zważając na wrogość otoczenia względem Chrystusa, przedziera się przez kordon żołnierzy i ociera chustą skrwawioną i zabłoconą twarz Chrystusa. Ta scena powinna nam przypomnieć nasz obowiązek przyznawania się do Chrystusa nie tylko wtedy, gdy jesteśmy w otoczeniu ludzi wierzących, ale także wówczas, gdy w naszej obecności jest znieważany. Wiary i czci dla Chrystusa nie można tylko chować w sercu, lecz mamy obowiązek je odważnie wyznawać, a nawet bronić. To jest obowiązek wynikający szczególnie z sakramentu bierzmowania. Chrystus Pan powiedział: „Do każdego, który się przyzna do Mnie przed ludźmi, przyznam się i Ja przed moim Ojcem, który jest w niebie. Lecz kto się Mnie zaprze przed ludźmi, tego zaprę się i Ja przed moim Ojcem, który jest w niebie" (Mt 10, 32, 33). Muszę się zastanowić w czasie tych rekolekcji, czy i na mnie nie ciąży ten grzech, że się czasem wstydziłem przyznać do Chrystusa wobec ludzi niewierzących, czy milczałem, gdy trzeba było stanąć w obronie znieważanego Chrystusa? Jeżeli tak było, to muszę Pana Jezusa przeprosić i postanowić poprawę. Rozważana przy tej stacji scena z drogi krzyżowej Chrystusa nasuwa nam jeszcze jedną myśl. Zostaliśmy stworzeni na obraz i podobieństwo Boże, więc dusza nasza, zwłaszcza nas, chrześcijan złączonych z Chrystusem przez chrzest Św., ma w sobie wyryte wyraźne podobieństwo Chrystusowego oblicza. Wobec tego każdy mój grzech jest oszpeceniem, zniekształceniem Chrystusowego oblicza we mnie. Czy o tym pamiętam? Panie Jezu! Przepraszam Cię za moje tchórzostwo, że nieraz wstydziłem się wyznać przynależność do Ciebie, milczałem, kiedy trzeba było stanąć w Twojej obronie. Proszę Cię, byś mi łaską Twoją pomógł zdobyć cnotę męstwa, bym zawsze odważnie przyznawał się do Ciebie, umiał stanąć w Twojej obronie, gdy Cię ludzie znieważają. Przepraszam Cię także za to, że grzechami moimi brudziłem i zniekształcałem Twoje oblicze w mojej duszy. Dziękuję Ci za sakrament pokuty, w którym mogę oczyścić moją duszę z grzechów. Będę często z tego sakramentu korzystać, by oblicze Twoje w mojej duszy było czyste, jaśniejące. Tworzymy dla Ciebie Tu możesz nas wesprzeć.
• Stacja V – Jezus osądzony przez Poncjusza Piłata (zamiast: Szymon z Cyreny pomaga nieść krzyż Jezusowi); • Stacja VI – Ukoronowanie koroną cierniową (zamiast: Weronika ociera twarz Jezusowi); • Stacja VII – Jezus bierze na ramiona krzyż (zamiast: Jezus po raz drugi upada pod krzyżem);
Chcą wyrównywać szanse osób, które są w różnych trudnych sytuacjach życiowych, dzielić się tym, co potrafią, i organizować dla nich wsparcie. ▲ Świąteczny posiłek zorganizowany przed Bożym Narodzeniem przez fundację w Zabrzu. Mira Fiutak /Foto Gość Założyciele Fundacji „Stacja 6” znali się wcześniej jako wieloletni wolontariusze gliwickiego hospicjum. – Powstała ona z potrzeby serca. Chcieliśmy nieść pomoc nie tylko pacjentom zakwalifikowanym do opieki paliatywnej, ale też tym w opiece długoterminowej. Pomagać wszystkim, którzy tego potrzebują, czyli osobom starszym, z niepełnosprawnościami, po wypadkach, udarach czy zawałach, osobom bezdomnym – wymienia prezes fundacji Krzysztof Gryc. Zaczęło się od działań podejmowanych w parafii na Sikorniku w Gliwicach przez kilkunastoosobową grupę, głównie ze wspólnoty „Moje w niej upodobanie”, która odwiedzała potrzebujących w ich domach i wspierała na różne sposoby. Fundacja sformalizowała te działania i daje możliwość szkolenia wolontariuszy. Jak święta Weronika – Nasz główny cel był taki, żeby pomagać tym osobom w ich domach, na zasadzie wolontariatu wytchnieniowego czy wsparcia asystenta opiekuńczego. Natomiast pandemia to wszystko zweryfikowała. Musieliśmy zmienić strategię i wszystkie działa skierować na inną stronę – wyjaśnia prezes fundacji. Ruszyli więc z pomocą dla osób bezdomnych. Przed Bożym Narodzeniem w parafii św. Anny w Zabrzu zorganizowali akcję „Podziel się Świętami”, jako kontynuację przygotowywanej tu od lat wigilii dla bezdomnych. Tego popołudnia wydali ponad 150 posiłków. Rozdawane były też ciepłe ubrania i paczki z żywnością. Na tej samej zasadzie planują zorganizować dla tych osób śniadanie w Wielką powstała we wrześniu ub. roku, jej nazwa nawiązuje do VI stacji Drogi Krzyżowej – „Weronika ociera twarz Jezusowi”. – Chcielibyśmy tak jak ona ocierać twarze innych z potu i krwi – mówi K. Gryc. Fundacja ma możliwość wspierania różnych instytucji, takich jak hospicja czy domy opieki, ale też włącza się w akcje jednorazowe. Właśnie uruchamiają pomoc dla Ewy Kopczyńskiej, aktorki Teatru Zagłębia, która – jak mówi prezes fundacji – jest dobrym duchem hospicjów, a teraz sama potrzebuje pomocy. Po pęknięciu tętniaka mózgu wymaga kosztownej rehabilitacji. Chcą zorganizować dla niej zbiórkę na oraz długoterminowe wsparcie są ogromneFundacja chce mieć też swojego przedstawiciela w Sejmiku Osób Niepełnosprawnych Województwa Śląskiego, a dzięki temu realny wpływ na działania podejmowane w regionie. – Potrzeby są ogromne, zwłaszcza jeśli chodzi o opiekę nad chorymi w domach i opiekę wytchnieniową dla osób, które zajmują się niepełnosprawnymi. Problem jest duży i, można powiedzieć, systemowy. Należy coś z tym zrobić i dlatego, jako fundacja, chcemy też tutaj próbować pomóc – mówi Krzysztof Gryc. Mają wiele zaplanowanych działań, których realizację określi sytuacja epidemiczna. Są to np. warsztaty dla osób niepełnosprawnych, grupy wsparcia dla osób w żałobie, osieroconych dzieci. Chcą objąć ich opieką interdyscyplinarnego zespołu, w którym będzie psycholog, ksiądz i animatorzy. Wszyscy, którzy chcieliby zostać wolontariuszami, mogą zgłaszać się do fundacji ( Jej członkowie czekają też na sygnały od tych, którzy potrzebują wsparcia albo tylko informacji, pokierowania do odpowiednich instytucji.

Święci pomagają „wszystkim wiernym do osiągnięcia świętości i doskonałości własnego stanu”. Ich życie jest konkretnym dowodem na to, że można żyć Ewangelią.D

7/16 Przeglądaj galerię za pomocą strzałek na klawiaturze PoprzednieNastępnefot. 123rfPoprzednieNastępneStacja VI: Weronika ociera twarz JezusowiKłaniamy Ci się Panie Jezu Chryste i błogosławimy Tobie, Żeś przez krzyż i mękę swoją świat odkupić raczył!Każdy gest dobroci, zrozumienia, służby pozostawia w sercu człowieka niezatarty ślad - coraz pełniejsze podobieństwo do Tego, który "ogołocił samego siebie, przyjąwszy postać sługi" (Flp 2, 7) - Jan Paweł II Wróć do artykułuZobacz również 79. Tour de Pologne. Pascal Ackermann wygrał etap z Leska do Sanoka [WIDEO, ZDJĘCIA] Zwiedzanie Polski bez samochodu. Do tych miejsc i atrakcji dotrzecie bez auta Gdańsk. Aleksandra Dulkiewicz podpisała umowę na nowe autobusy elektryczne. ZDJĘCIA Tour de Pologne Junior. W Sanoku rywalizowali najmłodsi kolarze [ZDJĘCIA] Najciekawsze premiery gier – sierpień 2022. Jakie warte uwagi gry zadebiutują? Wyraźny spadek cen na stacjach PKN Orlen. A analitycy dają nadzieję na dalsze obniżki Kosz pełen grzybów. Jak je oczyścić? Te potrawy przyrządzisz z sierpniowych zbiorów Malbork. Mężczyzna został poparzony przy naprawie lokomotywy! W akcji LPR Niepubliczna szkoła średnia - czy warto? STACJA VI – Weronika ociera twarz Jezusowi Nareszcie objaw współczucia i czci. Wobec nastroju tłumu, obecności katów i rzymskiej eskorty, czyn Weroniki wymagał odwagi, ale też jakąż łaską został nagrodzony. Święta wielkanocne są najważniejszymi świętami w kulturze chrześcijańskiej. Wierni celebrują wtedy misterium paschalne Jezusa Chrystusa, czyli jego mękę, śmierć i zmartwychwstanie. Wielkanoc poprzedza jednak 40 dniowy post, podczas którego w każdy piątek odprawiana jest Droga Krzyżowa. Jakie są stacje i ile ich jest? Szczegóły dotyczące Drogi Krzyżowej, znajdziecie poniżej. Wielkanoc to najważniejsze święta w kulturze chrześcijańskiej. Podczas ich trwania nie tylko celebruje się Zmartwychwstanie Jezusa Chrystusa, ale także dzieli się jajkiem, spożywa się tradycyjne potrawy wielkanocne, spotyka się z bliskimi, a w Lany Poniedziałek oblewa się wodą. Zanim jednak ta wyjątkowa data zawita w kalendarzu, wszyscy wierni obchodzą post, który trwa łącznie 40 dni. Zaczyna się Środą Popielcową, a kończy się w Wielką Sobotę podczas wieczornej liturgii światła. Warto również wspomnieć, że tydzień przed Niedzielą Wielkanocną w kościele katolickim obchodzi się Niedzielę Palmową, a kilka dni później rozpoczyna się Triduum Paschalne. Mowa o Wielkim Czwartku, Piątku i Sobocie. ZOBACZ TAKŻE: Koszyczek Wielkanocny 2022 - co włożyć do święconki? Znaczenie pokarmów W każdy piątek Wielkiego Postu tradycją jest, że w kościołach odprawia się Droga Krzyżowa. Inny wymiar ma ta ostatnia podczas Triduum Paschalnego, gdzie wierni wybierają się na nią nawet nocą, przemierzając blisko 50 km by w skupieniu i samotności, rozważać mękę Pana. Ile jest stacji Drogi Krzyżowej? Jak po kolei są odprawiane? To warto wiedzieć! Sonda Wielkanoc czy Boże Narodzenie? Które święta lubisz bardziej? Wielkanoc Boże Narodzenie Lubię i Wielkanoc i Boże Narodzenie Nie lubię świąt Stacje Drogi Krzyżowej - ile jest? Ile jest stacji Drogi Krzyżowej? Takie pytanie zadaje sobie wiele osób. Droga Krzyżowa odprawiana jest w każdy piątek podczas Wielkiego Postu. Składa się z 14. stacji, które rozważane są na głos przez księdza. Podczas tego nabożeństwa ministranci z krzyżem i świecami, a także wiernymi przemierzają świątynię od stacji do stacji, modląc się i odpowiadając na słowa duchownego regułką: Żeś przez Krzyż i Mękę swoją świat odkupić raczył. Co ciekawe, w niektórych miejscach w Polsce rozważa się 15. stacji, którą jest Zmartwychwstanie. ZOBACZ TAKŻE: Pogoda długoterminowa na kwiecień 2022. Jaka będzie Wielkanoc i inne dni? Stacje Drogi Krzyżowej po kolei Kolejność stacji podczas Drogi Krzyżowej, znajdziecie poniżej: Stacja I: Jezus na śmierć skazany Stacja II: Jezus bierze krzyż na swoje ramiona Stacja III: Pierwszy upadek pod krzyżem Stacja IV: Pan Jezus spotyka swoją Matkę Stacja V: Szymon z Cyreny pomaga dźwigać krzyż Jezusowi Stacja VI: Weronika ociera twarz Jezusowi Stacja VII: Drugi upadek pod krzyżem Stacja VIII: Jezus spotyka płaczące niewiasty Stacja IX: Trzeci upadek pod ciężarem krzyża Stacja X: Jezus z szat obnażony Stacja XI: Jezus do krzyża przybity Stacja XII: Jezus umiera na krzyżu Stacja XIII: Jezus z krzyża zdjęty Stacja XIV: Jezus do grobu złożony Gramy dla Ukrainy | Koncert Margaret na naszej scenie!
Stacja IV. Jezus spotyka swoją Matkę Bolesną. Stacja V. Szymon z Cyreny pomaga dźwigać krzyż Panu Jezusowi. Stacja VI. Weronika ociera twarz Jezusowi. Stacja VII. Jezus drugi raz upada pod krzyżem. Stacja VIII. Pan Jezus pociesza płaczące niewiasty. Stacja IX. Pan Jezus po raz trzeci upada pod krzyżem. Stacja X. Jezus z szat obnażony
Czy zastanawiałeś się kiedyś, czemu na krzyżowej drodze ponownie pojawia się ktoś, kto pomaga udręczonemu Jezusowi? Chrystus idzie chwilowo bez krzyża. Niesie go Szymon. Wyrywająca się z tłumu Weronika podaje Zbawicielowi coś bardzo prostego – chustę do otarcia czoła i oczu, które zalewa krew i pot. W tamtych warunkach – podobnie jak w więziennej celi – tak mało znaczy tak bardzo wiele. Coś, czego na wolności ludzie nie dostrzegali, w celi stawało się najwyższym darem. Kolejne slajdy można oglądać za pomocą strzałek lub gestów >>> MjBL5.
  • nkd6crzk4n.pages.dev/304
  • nkd6crzk4n.pages.dev/265
  • nkd6crzk4n.pages.dev/149
  • nkd6crzk4n.pages.dev/333
  • nkd6crzk4n.pages.dev/153
  • nkd6crzk4n.pages.dev/340
  • nkd6crzk4n.pages.dev/184
  • nkd6crzk4n.pages.dev/139
  • nkd6crzk4n.pages.dev/75
  • stacja weronika ociera twarz jezusowi